ค้นเจอ 598 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เสข,เสข-,เสขะ

เสกข,เสกข-,เสกขะ

หมายถึง[-ขะ-] น. ผู้ยังต้องศึกษาอยู่, พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. (ป.; ส. ไศกฺษ).

เสก

หมายถึงก. ร่ายมนตร์เพื่อทำให้ขลังหรือศักดิ์สิทธิ์ เช่น เสกน้ำล้างหน้า เสกแป้งผัดหน้า, ร่ายมนตร์เพื่อทำให้สิ่งหนึ่งกลายเป็นอีกสิ่งหนึ่ง เช่น เสกหญ้าให้เป็นหุ่นพยนต์ เสกใบมะขามให้เป็นตัวต่อตัวแตน, ร่ายมนตร์เพื่อให้เกิดพลังส่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปทำร้ายศัตรู เช่น เสกหนังเข้าท้อง.

เสกเป่า

หมายถึงก. ร่ายมนตร์หรือคาถาแล้วเป่าลงไป.

เสกคาถา

หมายถึงก. ร่ายมนตร์.

เสกสมรส

หมายถึงก. แต่งงาน (ใช้แก่เจ้านาย).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.

ทุกข,ทุกข-,ทุกข์

หมายถึง[ทุกขะ-, ทุก] น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. (ป.; ส. ทุะข).

ปลุกเสก

หมายถึงก. เสกให้ขลัง.

บาน

หมายถึงก. ได้. (ข.).

ก ข

หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ] น. พยัญชนะแต่ ก ถึง ฮ.

เนา

หมายถึงก. อยู่. (ข.).

เสข,เสข-,เสขะ

หมายถึง[เสขะ-] น. เสกขะ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ