ค้นเจอ 36 รายการ

เสก

หมายถึงก. ร่ายมนตร์เพื่อทำให้ขลังหรือศักดิ์สิทธิ์ เช่น เสกน้ำล้างหน้า เสกแป้งผัดหน้า, ร่ายมนตร์เพื่อทำให้สิ่งหนึ่งกลายเป็นอีกสิ่งหนึ่ง เช่น เสกหญ้าให้เป็นหุ่นพยนต์ เสกใบมะขามให้เป็นตัวต่อตัวแตน, ร่ายมนตร์เพื่อให้เกิดพลังส่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปทำร้ายศัตรู เช่น เสกหนังเข้าท้อง.

เสกเป่า

หมายถึงก. ร่ายมนตร์หรือคาถาแล้วเป่าลงไป.

เสกคาถา

หมายถึงก. ร่ายมนตร์.

เสกสมรส

หมายถึงก. แต่งงาน (ใช้แก่เจ้านาย).

เสกข,เสกข-,เสกขะ

หมายถึง[-ขะ-] น. ผู้ยังต้องศึกษาอยู่, พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. (ป.; ส. ไศกฺษ).

ปลุกเสก

หมายถึงก. เสกให้ขลัง.

ปัดซาง

หมายถึงก. เสกเป่าให้ซางหาย.

คาถา,คาถา,คาถาอาคม

หมายถึงน. คำเสกที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์.

ปัดพิษ

หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.

ปลุกพระ

หมายถึงก. บริกรรมคาถาเสกพระเครื่องเพื่อให้เกิดความขลัง.

ลงกระหม่อม

หมายถึงก. ลงยันต์บนกระหม่อม แล้วเสกเป่าให้อยู่ยงคงกระพันเป็นต้น.

อาพัด

หมายถึงก. เสกเหล้ากินเพื่อให้คงกระพัน เรียกว่า อาพัดเหล้า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ