ตัวกรองผลการค้นหา
เรือง,เรือง ๆ
หมายถึงว. มีแสงน้อย ๆ อย่างแมงคาเรืองหรือหิ่งห้อย เช่น จุดเทียนมีแสงเรือง เห็นแสงไฟเรือง ๆ; แตกฉาน เช่น เรืองปัญญา; โด่งดัง เช่น เรืองเดช เรืองยศ เรืองนาม เรืองอำนาจ.
มูลเหตุที่ทำให้เกิดมีคำราชาศัพท์
เรืองแสง
หมายถึงว. มีแสงเรือง เช่น แผ่นป้ายสีเรืองแสง.
ไว้เกียรติ
หมายถึงก. รักษาเกียรติ, ให้เกียรติดำรงอยู่.
เกียรติ,เกียรติ-,เกียรติ์
หมายถึง[เกียด, เกียดติ-, เกียน] น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ, ความมีหน้ามีตา. (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).
เลือง
หมายถึงว. เรือง, งาม, สุกใส, มักใช้ เรือง.
ร่วง
หมายถึงว. รุ่ง, เรือง.
เรื้อง
หมายถึง(กลอน) ว. เรือง.
เกียรติมุข
หมายถึง[เกียดมุก] น. อมนุษย์บริวารพระศิวะ ทำเป็นรูปหน้ายักษ์ปนหน้าสิงห์ ตากลมถลน ไม่มีคาง ปากแสยะ ไม่มีขากรรไกรล่าง ไม่มีร่างกาย ไม่มีแขนขา เชื่อกันว่าเป็นเทพเจ้ารักษาธรณีประตู เป็นเครื่องป้องกันบ้านเรือน ขับไล่เสนียดจัญไร และคอยคุ้มครองนับถือพระศิวะ มักทำเป็นลวดลายแกะสลักหรือปูนปั้น เช่นที่ทับหลังปราสาทหินบางแห่ง ตามซุ้มปรางค์หรือเจดีย์ และที่ฐานพระพุทธรูป, กาฬมุข หรือ หน้ากาฬ ก็เรียก.
รอง
หมายถึงว. งามสุกใส เช่น รองเรือง.
กาฬมุข
หมายถึงน. เกียรติมุข.
หน้ากาฬ
เกียรติศักดิ์
หมายถึง[เกียดติสัก] น. เกียรติ, เกียรติตามฐานะของแต่ละบุคคล.