ผลการค้นหา

เยื่อ

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.

แก้วหู

หมายถึงน. เยื่อในหูสำหรับรับเสียง.

อัฐิมิญชะ

หมายถึงน. เยื่อในกระดูก. (ป. อฏฺมญฺช).

รำ

หมายถึงน. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร.

เซลล์

หมายถึงน. (ชีว) หน่วยชีวิตที่เล็กที่สุด; (ไฟฟ้า) เครื่องสำเร็จที่มีส่วนประกอบที่เหมาะสม ซึ่งใช้ปฏิกิริยาเคมีเป็นแหล่งกำเนิดพลังงานเป็นผลให้เกิดมีกระแสไฟฟ้าขึ้นได้. (อ. cell).

ตาแดง

หมายถึงน. โรคเยื่อหุ้มลูกตาอักเสบ.

พังผืด

หมายถึงน. เยื่อเหนียวที่ยึดกล้ามเนื้อให้ติดกัน, พั้งผืด ก็ว่า.

มิญช,มิญช-

หมายถึง[มินชะ-] น. เยื่อ, แก่นหรือเมล็ด. (ป.).

ฟอร์มาลดีไฮด์

หมายถึงน. แก๊สชนิดหนึ่ง มีสูตร HCHO มีกลิ่นฉุนระคายเยื่อจมูกและเยื่อตา ละลายนํ้าได้ใช้ประโยชน์นำไปทำฟอร์มาลิน พลาสติก สี เป็นต้น. (อ. formaldehyde).

ม่านตา

หมายถึงน. เยื่อผิวลูกตาสำหรับบังคับแสงให้เข้าตามากหรือน้อย.

ต้อเนื้อ,ต้อลิ้นหมา

หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากเยื่อตางอกไปบนกระจกตา. (อ. pterygium).

หวัด

หมายถึงน. อาการที่เยื่อของอวัยวะที่เป็นเครื่องหายใจอักเสบ มักทำให้เสียงแห้งและนํ้ามูกไหล.