ผลการค้นหา

เพ็ญพิศ* *เพ็ญพิศ *เพ็ญพิศ*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 26 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เพ่งพิศ

พิศ

หมายถึง[พิด] ว. ยี่สิบ. น. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท ว่า ทองพิศ. (ส. วึศ; ป. วีส).

พิศ

หมายถึง[พิด] ก. เพ่งดู, แลดูโดยถี่ถ้วน.

เพ็ญ

หมายถึงว. เต็ม. (ข. เพ).

พิศดู

หมายถึง[พิดสะดู] ก. พิจารณาดูให้รอบคอบ, พิจารณาดูให้ถี่ถ้วน.

เพ่งพิศ

หมายถึงก. ดูด้วยความพินิจพิเคราะห์.

เพ็ง

หมายถึงว. เต็ม เช่น วันเพ็ง. (เลือนมาจาก เพ็ญ).

คมขำ

หมายถึงก. สวยอย่างซึ้งใจชวนพิศ มักหมายถึงหญิงผิว ๒ สี.

สระสม

หมายถึง[สฺระ-] (วรรณ) ว. สวย เช่น พิศดูคางสระสม. (ลอ).

กำนัด

หมายถึง[กำหฺนัด] (โบ) ก. กำหนัด เช่น พิศเพี้ยนพระพนิดาทุกขานลกำนัด ดัดรัตนธารี มาดู. (สมุทรโฆษ).

บุษยมาส

หมายถึงน. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรบุษยะ คือ เดือนยี่ ตกในราวมกราคม. (ส.).

เชษฐ,เชษฐ-,เชษฐ-

หมายถึง[เชดถะ-] น. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยฤกษ์เชษฐา เรียกว่า เชษฐมาส คือ เดือน ๗ ตามจันทรคติ ตกในราวเดือนมิถุนายน, ถ้าพระจันทร์เพ็ญเกี่ยวมาทางดาวฤกษ์มูลา เรียกว่า เชษฐมูลมาส. (ป. เชฏฺ; ส. เชฺยษฺ, ไชฺยษ).

หน้าคมขำ

หมายถึงน. ใบหน้าสวยซึ้งชวนพิศ คิ้วดกดำ ตาคม (ใช้แก่ผู้หญิงผิวคล้ำหรือดำแดง).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด