ตัวกรองผลการค้นหา
เพลีย
หมายถึงก. อ่อนแรง, ถอยกำลัง, มีอาการเมื่อยล้า เช่น เดินจนเพลีย ทำงานมาก ๆ รู้สึกเพลีย.
อ่อนเพลีย
หมายถึงว. มีแรงลดน้อยถอยลง, หย่อนกำลัง.
อ่อนเปลี้ย
หมายถึงว. เพลียมาก, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เพลียแรง เป็น อ่อนเปลี้ยเพลียแรง.
ลำเมาะ
หมายถึงว. มีใจอ่อน, เพลีย.
อิดโรย
หมายถึงก. อ่อนเพลีย, ละเหี่ย.
โผเผ
หมายถึงว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.
เหนื่อยอ่อน
หมายถึงก. รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลีย.
หอบ
หมายถึงก. หายใจถี่ด้วยความเหนื่อยหรืออ่อนเพลีย.
โรธร
หมายถึง[-ทอน] ว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.
ผงอบ
หมายถึง[ผะหฺงอบ] ว. อ่อนเพลียมาก, จวนจะสิ้นใจ.
โหยหิว
หมายถึงก. รู้สึกอ่อนเพลียเพราะมีความหิวมาก.
กะปลกกะเปลี้ย
หมายถึง[-ปฺลก-เปฺลี้ย] ว. อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่แข็งแรง.