ค้นเจอ 356 รายการ

เพลา

หมายถึง[เพฺลา] น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึงแกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน; ไม้สำหรับขึงใบเรือ.

เพลา

หมายถึง[เพฺลา] น. ชื่อกระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่นเช่นใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ เรียกว่า กระดาษเพลา.

เพลา

หมายถึง[เพ-ลา] น. กาล, คราว. (ป. เวลา).

เพลา

หมายถึง[เพฺลา] ว. เบาลง, เบาพอประมาณ, เช่น เพลาไม้เพลามือ เพลา ๆ หน่อย.

เพลา

หมายถึง[เพฺลา] น. ตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา, ราชาศัพท์ว่า พระเพลา. (ข. เภฺลา).

รถ,รถ-

หมายถึง[รด, ระถะ-] น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; (กฎ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์ กำลังไฟฟ้า หรือพลังงานอื่น และหมายความรวมตลอดถึงรถพ่วงของรถนั้นด้วย ทั้งนี้เว้นแต่รถไฟ. (ป.).

อักขะ

หมายถึง[-ขะ] น. เพลา, เพลาเกวียนหรือรถ; เกวียน; กระดูกไหปลาร้า. (ป.; ส. อกฺษ).

กระดาษเพลา

หมายถึง[-เพฺลา] น. กระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่น เช่น ใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ.

เพลา ๆ

หมายถึง[เพฺลา] ว. เบาลง, เบาพอประมาณ, เช่น เพลาไม้เพลามือ เพลา ๆ หน่อย.

รถร่วม

หมายถึงน. รถโดยสารเอกชนที่เข้ามาร่วมกับบริษัทหรือองค์การที่ได้รับสัมปทานในการเดินรถ เช่น รถร่วม บขส.

ทางโท

หมายถึงน. ทางที่รถต้องยอมให้รถทางเอกผ่านไปได้ก่อน.

ทางเอก

หมายถึงน. ทางที่รถแล่นผ่านไปได้ก่อนรถทางโท.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ