ตัวกรองผลการค้นหา
เผด็จ
หมายถึง[ผะเด็ด] ก. ตัด, ขจัด, ขาด. (ข. ผฺฎาจ่).
กำจัด
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Zanthoxylum rhetsa (Roxb.) DC. ในวงศ์ Rutaceae ต้นและกิ่งก้านเป็นหนาม ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๕-๘ คู่ ผลเล็ก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ๖-๗ มิลลิเมตร ผิวขรุขระ มีกลิ่นฉุนคล้ายกลิ่นลูกผักชี เมล็ดกลมดำเป็นมัน ผลใช้เป็นเครื่องแกงเพื่อชูรส, พายัพเรียก มะข่วง หรือ หมากข่วง.
หมายถึงก. ขับไล่, ปราบ, ทำให้สิ้นไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).
เผด็จศึก
หมายถึงก. ปราบข้าศึกลงได้อย่างเด็ดขาด.
ส้าย
หมายถึงก. กำจัด, สู้.
มะข่วง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกำจัด. (ดู กำจัด ๑).
หมากข่วง
ศานติก,ศานติก-
หมายถึง[สานติกะ-] ว. ที่กำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
ศานติโหม
หมายถึงน. การบูชาไฟเพื่อกำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
กวาดล้าง
หมายถึงก. กำจัดให้หมดไป เช่น กวาดล้างอันธพาล กวาดล้างโจรผู้ร้าย.
หนนะ
หมายถึง[หะนะนะ] น. การฆ่า, การตี, การกำจัด. (ป., ส.).
ขจัด
หมายถึง[ขะ-] ก. กำจัด เช่น ขจัดความสกปรก; กระจัด, แยกย้ายออกไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).