ผลการค้นหา

อาพาธิก,อาพาธึก

หมายถึงว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).

ชำงือ

หมายถึง(โบ) ก. คิดเป็นทุกข์, วิตก, ป่วย, เป็นไข้, เป็นโรค, เช่น ตาชุ่มชื่นชำงือใจ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. ชํงื ว่า ความไข้, ออกจาก; ฌื ว่า เจ็บ, ไข้).

โรค,โรค-

หมายถึง[โรก, โรคะ-] น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. (ป., ส.).

กลัวน้ำ

หมายถึงน. โรคพิษสุนัขบ้า เรียกว่า โรคกลัวนํ้า.

ของแสลง

หมายถึงน. ของที่กินแล้วทำให้โรคกำเริบ, สิ่งที่ไม่ถูกกับโรค.

อมโรค

หมายถึงว. ขี้โรค.

โรคา

หมายถึง(กลอน) น. โรค.

เวชกรรม

หมายถึงน. การรักษาโรค.

ไขสันหลังอักเสบ

หมายถึงน. โรคโปลิโอ.

บัณฑุโรค

หมายถึง(แบบ) น. โรคผอมเหลือง, โรคเพื่อดี. (ป. ปณฺฑุโรค).

ออกหัด

หมายถึงก. เป็นโรคหัด.

ป่วง

หมายถึงน. โรคลงราก, โรคระบาดมีอาการให้ท้องร่วงและอาเจียน.