ผลการค้นหา

หนอง

หมายถึง[หฺนอง] น. นํ้าเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่ลัดอยู่ตามแผลและฝี, น้ำหนอง ก็ว่า.

หนอง

หมายถึง[หฺนอง] น. แอ่งนํ้า.

อมหนอง

หมายถึงก. กลัดหนอง, มีหนองคั่งอยู่.

น้ำหนอง

หมายถึงน. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี, หนอง ก็ว่า.

พายเรือในหนอง

หมายถึง(สำ) ก. คิด ทำ หรือพูดวกวนกลับไปกลับมา.

เลิง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. หนองน้ำ.

เฟอะ

หมายถึงว. เลอะ เช่น แผลมีหนองเฟอะ.

ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง

หมายถึง(สำ) สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย, ทำการอันใดที่เป็นสิ่งสำคัญเพื่อไว้อาลัยก่อนจากไป, นํ้าสั่งฟ้า ปลาสั่งฝน ก็ว่า.

กระบิ

หมายถึงน. หญ้าที่ซับซ้อนกันอยู่ในที่ลุ่มหรือในหนอง เช่น ตัดกระบิในหนองเป็นสองหน. (ไกรทอง).

วาปี

หมายถึงน. หนองนํ้า, บึง. (ป., ส.).

เรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน

หมายถึง(สำ) น. คนในเครือญาติแต่งงานกัน ทำให้ทรัพย์มรดกไม่ตกไปอยู่กับผู้อื่น.

ละลอก

หมายถึงน. ระลอก; โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดมีหนอง.