ตัวกรองผลการค้นหา
ลีลาศ
หมายถึงก. เต้นรำแบบตะวันตกบางชนิด เช่น ออกไปลีลาศ.
เต้นรำ
หมายถึงก. เคลื่อนไปโดยมีระยะก้าวตามกำหนดให้เข้าจังหวะกับดนตรี ซึ่งเรียกว่า ลีลาศ โดยปรกติเต้นเป็นคู่ชายหญิง, รำเท้า ก็ว่า เช่น ฝรั่งรำเท้า.
ระบำ
หมายถึงน. การแสดงที่ใช้ท่าฟ้อนรำ ไม่เป็นเรื่องราว มุ่งความสวยงามหรือความบันเทิง จะแสดงคนเดียวหรือหลายคนก็ได้ เช่น ระบำนพรัตน์ ระบำกอย ระบำฉุยฉาย. ก. ฟ้อนรำที่แสดงไม่เป็นเรื่องราว มุ่งความสวยงามหรือความบันเทิง จะแสดงคนเดียวหรือหลายคนก็ได้.
ระบำปลายเท้า
หมายถึงน. การเต้นรำแบบหนึ่งของชาวตะวันตก แสดงเป็นเรื่องราวหรือแสดงเดี่ยวก็ได้, บัลเลต์ ก็ว่า. (อ. ballet).
บัลเลต์
หมายถึงน. ระบำปลายเท้า.
นฤตยสถาน
หมายถึงน. ที่สำหรับการระบำ. (ส.).
รำเท้า
หมายถึงก. เต้นหมุนเวียนวนไปด้วยเท้าอย่างเต้นรำของฝรั่ง, เต้นรำ ก็ว่า.
นฤตยศาลา
หมายถึงน. ห้องเต้นรำ. (ส.).
นฤตย,นฤตย-,นฤตย์
หมายถึง[นะริดตะยะ-, นะริด] น. การระบำ, การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. (ส.).
ชายาชีพ
หมายถึง(โบ) น. นักเต้นรำ. (ส.).
นฤตยศาสตร์
หมายถึงน. วิทยาหรือศิลปะแห่งการระบำ. (ส.).
พาณินี
หมายถึงน. นางละคร, นางระบำ; หญิงเมาสุรา. (ส.).