ตัวกรองผลการค้นหา
อืด
หมายถึงว. พอง, ขึ้น, เช่น ท้องอืด; เฉื่อยชา, ช้า.
ทื่อ
หมายถึงว. ไม่คม (ใช้แก่ของแบน ๆ ที่มีคมแต่ไม่คม) เช่น มีดทื่อ; ไม่เฉียบแหลม เช่น ปัญญาทื่อ; ไม่มีลับลมคมใน เช่น พูดทื่อ ๆ; นิ่งเฉยอยู่ไม่กระดุกกระดิกเหมือนสิ่งไม่มีชีวิต เช่น แข็งทื่อ, ซื่อ ก็ว่า. ก. รี่เข้าใส่โดยไม่ระมัดระวัง เช่น ทื่อเข้าใส่.
เชื่องช้า
หมายถึงว. อืดอาด, ยืดยาด, ไม่ว่องไว.
เงื่อง,เงื่อง ๆ
หมายถึงว. เซื่อง, เชื่องช้า.
นอนเอือก
หมายถึงก. นอนอืดอย่างเกียจคร้าน.
หง่อย
หมายถึงว. เชื่องช้า, ไม่ฉับไว, เงื่อง.
ทึ่ม
หมายถึง(ปาก) ว. ทื่อ, ไม่เฉียบแหลม, โง่.
อ้อยอิ่ง
หมายถึงว. รํ่าไร, ทำเชื่องช้าเหมือนไม่เต็มใจ.
สังสดมภ์
หมายถึงน. ความแข็งทื่อ, การต้านทาน; เครื่องคํ้าจุน. (ส. สํสฺตมฺภ).
ดื้อ
หมายถึงว. ไม่ยอมเชื่อฟังหรือทำตาม. ก. ทื่อ, ไม่คม, (ใช้แก่มีด).
เท่อ
หมายถึงว. ทื่อ, ไม่ฉลาด, มักใช้พูดว่า ขี้เท่อ; ไม่ส่าย (ใช้แก่ว่าว).
กระเท่เร่
หมายถึงว. เอียงทื่ออยู่, เอียงไปมาก, มักพูดเข้าคู่กับ เอียง เป็น เอียงกระเท่เร่, โดยปริยายหมายความว่า ลำเอียงมาก.