ตัวกรองผลการค้นหา
เฉลิม
หมายถึง[ฉะเหฺลิม] ก. ยกย่อง เช่น เฉลิมพระเกียรติ, เพิ่มพูน, เสริม, เช่น เฉลิมศรัทธา. ว. เลิศ, ยอด.
มูลเหตุที่ทำให้เกิดมีคำราชาศัพท์
ไว้เกียรติ
หมายถึงก. รักษาเกียรติ, ให้เกียรติดำรงอยู่.
เกียรติ,เกียรติ-,เกียรติ์
หมายถึง[เกียด, เกียดติ-, เกียน] น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ, ความมีหน้ามีตา. (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).
เกียรติมุข
หมายถึง[เกียดมุก] น. อมนุษย์บริวารพระศิวะ ทำเป็นรูปหน้ายักษ์ปนหน้าสิงห์ ตากลมถลน ไม่มีคาง ปากแสยะ ไม่มีขากรรไกรล่าง ไม่มีร่างกาย ไม่มีแขนขา เชื่อกันว่าเป็นเทพเจ้ารักษาธรณีประตู เป็นเครื่องป้องกันบ้านเรือน ขับไล่เสนียดจัญไร และคอยคุ้มครองนับถือพระศิวะ มักทำเป็นลวดลายแกะสลักหรือปูนปั้น เช่นที่ทับหลังปราสาทหินบางแห่ง ตามซุ้มปรางค์หรือเจดีย์ และที่ฐานพระพุทธรูป, กาฬมุข หรือ หน้ากาฬ ก็เรียก.
กาฬมุข
หมายถึงน. เกียรติมุข.
หน้ากาฬ
เกียรติศักดิ์
หมายถึง[เกียดติสัก] น. เกียรติ, เกียรติตามฐานะของแต่ละบุคคล.
กระเพลิศ
หมายถึง[-เพฺลิด] (กลอน) ว. ตะพืด เช่น พลพายกระเพลิศพ้าง พายพัด. (เฉลิมพระเกียรติ ร. ๒).
กสานติ์
หมายถึง[กะ-] (กลอน) ว. สงบ, ราบคาบ, เช่น ผ่องนํ้าใจกสานติ์. (เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์). (ก + ป. สนฺติ), กระสานติ์ ก็ใช้.
ไว้ยศ
หมายถึงก. รักษายศรักษาเกียรติ.
ผสาย
หมายถึง[ผะ-] ก. กระจาย, เรียงราย, เช่น ตรีมุขสิงหาสน์แก้ว กรองผสาย. (เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์). (ข. ผฺสายร).
หยามน้ำหน้า
หมายถึงก. ดูหมิ่นเกียรติ, ดูหมิ่นศักดิ์ศรี.
