ผลการค้นหา

ถือบ้านถือเมือง

หมายถึงก. ครองเมือง.

ครอง

หมายถึง[คฺรอง] ก. ปกครองรักษาโดยความเป็นใหญ่ เช่น ครองเมือง; ดำรงไว้, รักษาไว้, เช่น ครองสิกขา ครองชีพ ครองตัว; นุ่งห่ม (ใช้แก่นักบวช) เช่น ครองจีวร ครองผ้า; ถือสิทธิเป็นเจ้าของ เช่น เอาไปครองเสียหลายวัน.

เจ้าของ

หมายถึงน. (กฎ) ผู้มีกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สิน; ผู้มีสิทธิครอบครอง ใช้สอย เก็บผลประโยชน์ และจำหน่ายทรัพย์สิน.

อทินนาทายี

หมายถึงน. ผู้ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้, ขโมย. (ป.).

ถือ

หมายถึงก. เอาไว้ในมือ, จับยึดไว้, เช่น ถือมีด ถือปืน ถือหนังสือ; ทรงไว้, ดำรงไว้; เอาไว้ในใจ เช่น ถือศีล ถือศักดินา; ยึดเอาว่า, นับเอาว่า, เช่น ถือเป็นญาติกัน ถือเราถือเขา ถือพวก ถือโทษ; เชื่อมั่นว่าเป็นมงคลหรืออัปมงคล เช่น ถือไม่ให้ใครจับหัว ถือไม่ลอดใต้ถุน; นับถือ เช่น ถือศาสนา; เช่า ในคำว่า ถือสวน, เช่าถือสวน ก็ว่า.

เปลี่ยนมือ

หมายถึงก. เปลี่ยนเจ้าของ, เปลี่ยนผู้ครอบครอง.

ปิดประตูค้า

หมายถึงก. ถืออำนาจค้าแต่ผู้เดียว.

กินตำแหน่ง

หมายถึงก. ได้ครองตำแหน่ง.

เจ้าหลวง

หมายถึงน. เจ้าผู้ครองประเทศราชฝ่ายเหนือ.

เลอสรวง

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองสวรรค์.

เลอหล้า

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.

นั่งเมือง

หมายถึงก. ครองเมือง.