ตัวกรองผลการค้นหา
ถือบ้านถือเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
100 คำไทยที่มักเขียนผิด
คำอวยพรแก่ผู้ใหญ่
ภาษาอีสาน
สำนวน สุภาษิต คำพังเพย (ฉบับพกพา)
ครอง
หมายถึง[คฺรอง] ก. ปกครองรักษาโดยความเป็นใหญ่ เช่น ครองเมือง; ดำรงไว้, รักษาไว้, เช่น ครองสิกขา ครองชีพ ครองตัว; นุ่งห่ม (ใช้แก่นักบวช) เช่น ครองจีวร ครองผ้า; ถือสิทธิเป็นเจ้าของ เช่น เอาไปครองเสียหลายวัน.
เจ้าของ
หมายถึงน. (กฎ) ผู้มีกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สิน; ผู้มีสิทธิครอบครอง ใช้สอย เก็บผลประโยชน์ และจำหน่ายทรัพย์สิน.
อทินนาทายี
หมายถึงน. ผู้ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้, ขโมย. (ป.).
ถือ
หมายถึงก. เอาไว้ในมือ, จับยึดไว้, เช่น ถือมีด ถือปืน ถือหนังสือ; ทรงไว้, ดำรงไว้; เอาไว้ในใจ เช่น ถือศีล ถือศักดินา; ยึดเอาว่า, นับเอาว่า, เช่น ถือเป็นญาติกัน ถือเราถือเขา ถือพวก ถือโทษ; เชื่อมั่นว่าเป็นมงคลหรืออัปมงคล เช่น ถือไม่ให้ใครจับหัว ถือไม่ลอดใต้ถุน; นับถือ เช่น ถือศาสนา; เช่า ในคำว่า ถือสวน, เช่าถือสวน ก็ว่า.
เปลี่ยนมือ
หมายถึงก. เปลี่ยนเจ้าของ, เปลี่ยนผู้ครอบครอง.
ปิดประตูค้า
หมายถึงก. ถืออำนาจค้าแต่ผู้เดียว.
กินตำแหน่ง
หมายถึงก. ได้ครองตำแหน่ง.
เจ้าหลวง
หมายถึงน. เจ้าผู้ครองประเทศราชฝ่ายเหนือ.
เลอสรวง
หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองสวรรค์.
เลอหล้า
หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.
นั่งเมือง
