ค้นเจอ 876 รายการ

เงินหลวง

หมายถึง(ปาก) น. เงินที่เป็นของแผ่นดินหรือรัฐ.

ฉ้อราษฎร์บังหลวง

หมายถึงก. การที่พนักงานเจ้าหน้าที่เก็บเงินจากราษฎรแล้วไม่ส่งหลวงหรือเบียดบังเงินหลวง.

แผ่นดิน

หมายถึงน. พื้นดินของโลก; รัฐ, ประเทศ, เช่น แผ่นดินไทย; รัชกาล เช่น ผลัดแผ่นดิน.

เสี้ยนแผ่นดิน,เสี้ยนหนามแผ่นดิน

หมายถึงน. ข้าศึก, ผู้ที่คิดคดทรยศต่อแผ่นดิน.

เงิน

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๔๗ สัญลักษณ์ Ag เป็นโลหะสีขาว เนื้อค่อนข้างอ่อน หลอมละลายที่ ๙๖๐.๘ °ซ. (อ. silver); วัตถุที่ใช้วัดราคาในการซื้อขายแลกเปลี่ยนกัน, วัตถุที่มีตราของรัฐ ใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย, ได้แก่ เหรียญกระษาปณ์และธนบัตร, เงินตรา ก็เรียก; โบราณใช้ว่า งึน เง็น หรือ เงือน ก็มี; (เศรษฐ) วัตถุที่กำหนดให้ใช้เป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนหรือชำระหนี้. (อ. money).

เงินถึง

หมายถึงว. ให้เงินมากจนเป็นที่พอใจ, ถึงเงิน ก็ว่า.

สิ้นแผ่นดิน

หมายถึงก. ไม่มีแผ่นดินอยู่ เช่น บ้านเมืองที่เสียเอกราช คนในชาติก็สิ้นแผ่นดิน; สิ้นรัชสมัย เช่น สิ้นแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว.

ทรัพย์สินของแผ่นดิน

หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินทุกชนิดของรัฐ.

แทรกแผ่นดิน

หมายถึง(สำ) ก. หลีกหนีไปให้พ้น ไม่อยากให้ใครพบหน้าเพราะอับอาย.

หนักแผ่นดิน

หมายถึง(สำ) ว. ไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม.

ทนายแผ่นดิน

หมายถึง(กฎ) ดู อัยการ.

พลิกแผ่นดิน

หมายถึง(สำ) ก. เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบหรือวิธีการปกครองแผ่นดิน. ว. อาการที่ตามหาเท่าไร ๆ ก็ไม่พบ เช่น หาจนพลิกแผ่นดิน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ