ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฟั่นเฟือน, ใจลอย, หลง, งงงวย, ปล่อยใจ, งวยงง
เคลิบเคลิ้ม
หมายถึง[เคฺลิบเคฺลิ้ม] ก. ลืมตัวไปชั่วขณะหนึ่ง, เผลอสติไปชั่วขณะหนึ่ง.
ฟั่นเฟือน
หมายถึงว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
ใจลอย
หมายถึงว. เผลอสติ, เคลิบเคลิ้ม.
หลง
หมายถึง[หฺลง] ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทาง; เหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว; เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.
งงงวย
หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งวยงง ก็ว่า.
ปล่อยใจ
หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, คิดฝันไป, เช่น ปล่อยใจไปตามอารมณ์.
งวยงง
หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งงงวย ก็ว่า.
พูดจนลิงหลับ
หมายถึง(ปาก) ก. พูดจนผู้ฟังเคลิบเคลิ้มไปตาม.