ค้นเจอ 32 รายการ

บุ้งกี๋

หมายถึงน. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, ปุ้งกี๋ ก็ว่า.

กี๋

หมายถึงน. ฐานสำหรับรองสิ่งของหรือสำหรับนั่ง ทำด้วยวัตถุต่าง ๆ มีรูปต่าง ๆ กัน เช่น กี๋รองแจกัน กี๋รองกระถางต้นไม้; ภาชนะมีรูปต่าง ๆ สำหรับใส่เครื่องนํ้าชาแบบจีน เช่น กี๋ญวน.

บุ้ง

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับถูไม้ ทำด้วยเหล็ก มีฟันเป็นปุ่มแหลมคม.

บุ้ง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Ipomoea aquatica Forssk. ในวงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามพื้นดินหรือบนผิวนํ้า ดอกสีขาวหรือม่วงอ่อน ลำต้นกลวง ยอดกินได้ เรียก ผักบุ้ง, พันธุ์ดอกขาวเรียก ผักบุ้งจีน, ราชาศัพท์เรียก ผักทอดยอด.

เข่ง

หมายถึงน. ภาชนะสานอย่างหนึ่งมีรูปและขนาดต่าง ๆ เช่น เข่งลำไย เข่งปลาทู; ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวกับนํ้าตาล ใส่กระทงวางในเข่งเล็ก ๆ นึ่งให้สุกเรียกว่า ขนมเข่ง.

บุ้ง

หมายถึงน. ชื่อหนอนผีเสื้อหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น วงศ์ Arctiidae, Lymantriidae, Lasiocampidae มีขนปกคลุมเต็มลำตัว เมื่อถูกเข้าจะปล่อยนํ้าพิษทำให้เกิดอาการแสบร้อนและคัน เมื่อเจริญวัยจะเปลี่ยนเป็นดักแด้และฟักออกมาเป็นผีเสื้อกลางคืน, ร่าน ก็เรียก.

ปุ๋ย

หมายถึงว. อาการที่เชือกขาดไปโดยง่ายดาย เช่น ขาดปุ๋ย; อาการที่หลับง่ายดายอย่างสบาย เช่น หลับปุ๋ย.

ปุ๋ย

หมายถึงน. สิ่งที่ใส่ลงไปในดินหรือให้ธาตุอาหารพืชหนึ่งหรือหลายธาตุ.

ร่าน

หมายถึงดู บุ้ง ๑.

ผักบุ้ง

หมายถึงดู บุ้ง ๒.

ปุ๋ยอินทรีย์

หมายถึง[-อินซี] น. ปุ๋ยที่ได้จากพืชและซากสัตว์.

ปุ๋ยเคมี

หมายถึงน. ปุ๋ยที่ผลิตขึ้นโดยกระบวนการทางเคมีให้มีธาตุอาหารหลักเพียงธาตุเดียวหรือหลายธาตุ; (ปาก) ปุ๋ยวิทยาศาสตร์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ