ผลการค้นหา

ค้นเจอ 18 รายการ

หลาบ

หมายถึงก. เข็ด, ขยาดกลัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ เข็ด เป็น เข็ดหลาบ.

หลาบ

หมายถึง(โบ) น. แผ่นโลหะที่ทำเป็นแผ่นคล้ายใบลาน ใช้ในการจารึก เช่น หลาบเงิน คือ หิรัญบัฏ หลาบคำ คือ สุพรรณบัฏ.

เข็ด

หมายถึงก. กลัวจนไม่กล้าทำเช่นนั้นอีก เพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว, หลาบจำ, ไม่กล้าสู้, เช่นในคำว่า เข็ดข้อ เข็ดข้อเข็ดลำ เข็ดเขี้ยว.

เข็ด

หมายถึงลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมหลาย ๆ ไจรวมกัน.

ผจาน

หมายถึงก. เปิดเผยความชั่ว, ประจาน. (ข. ผฺจาล ว่า ทำให้เข็ดหลาบ).

เข็ดขยาด

หมายถึงก. กลัวมากจนไม่กล้าทำ.

กำราบ

หมายถึง[-หฺราบ] ก. ทำให้เข็ดหลาบ, ทำให้กลัว, ทำให้สิ้นพยศ, ทำให้สิ้นฤทธิ์.

นิคหกรรม

หมายถึงน. ชื่อกรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่ควรปราบเพื่อให้เข็ดหลาบ. (ป. นิคฺคหกมฺม).

หลาบจำ

หมายถึงก. เข็ดจนไม่กล้าทำอีกต่อไป.

ขยาด

หมายถึง[ขะหฺยาด] ก. ครั่นคร้าม, กลัวเพราะเคยรู้ฤทธิ์มาแล้ว, เข็ดเพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว.

ประจาน

หมายถึงก. ประกาศเปิดเผยความชั่วให้รู้ทั่วกันด้วยวิธีต่าง ๆ เช่น พูดประจาน ตัดหัวเสียบประจาน พาตระเวนประจานทั่วเมือง. (ข. ผจาล ว่า ทำให้เข็ดหลาบ).

ไจ

หมายถึงน. ด้ายหรือไหมที่แยกจากเข็ดแล้วมัดผูกไว้เพื่อไม่ให้ยุ่ง, ลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมที่แยกออกจากเข็ดแล้วเช่นนั้น เช่น ด้ายไจหนึ่ง ด้าย ๒ ไจ.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ