ค้นเจอ 265 รายการ

เข้

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. จระเข้. (ดู จระเข้).

เขก

หมายถึงก. ใช้ด้านหลังของข้อนิ้วที่งอเข้าด้วยกันเคาะลงไป เช่น ใช้มะเหงกเขกหัว.

เข็ง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปลาหมอ. (ดู หมอ ๒).

เขจร

หมายถึง[-จอน] ก. บินไป, เหาะไป. (ส. เขจร ว่า ไปในอากาศ).

เข็ญ

หมายถึง[เข็น] ว. ยาก, ยากจน, เช่น ลำบากแสนเข็ญ.

เข็ญใจ

หมายถึงว. ยากจนข้นแค้น.

เขตอำนาจศาล

หมายถึง(กฎ) น. พื้นที่และประเภทคดีที่ศาลมีอำนาจพิจารณา.

เข็นครกขึ้นเขา

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานที่ยากลำบากอย่างยิ่งโดยต้องใช้ความเพียรพยายามและอดทนอย่างมาก หรือบางทีก็เกินกำลังความสามารถหรือสติปัญญาของตน.

เขน็ด

หมายถึง[ขะเหฺน็ด] น. ฟางที่ทำเป็นเชือกมัดฟ่อนข้าว, ขะเน็ด ก็ว่า.

เขนย

หมายถึง[ขะเหฺนย] (กลอน) น. หมอนหนุน, ราชาศัพท์ว่า พระเขนย. (ข. เขฺนิย).

เขบ็ต

หมายถึง[ขะเบ็ด] น. ชื่อตัวหมายเสียงอย่างหนึ่งที่ใช้บันทึกเสียงดนตรีสากลมี ๔ ชนิด คือ เขบ็ตชั้นเดียว เขบ็ต ๒ ชั้น เขบ็ต ๓ ชั้น และเขบ็ต ๔ ชั้น.

เข็มซ่อนปลาย

หมายถึงน. เข็มสำหรับใช้กลัดเสื้อผ้า, เข็มกลัด ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ