ผลการค้นหา

เก็จ

หมายถึงน. แก้วประดับ.

เก็จ

หมายถึงน. ส่วนที่ยื่นออกมาจากหรือลึกเข้าไปในฝาผนัง กำแพง ฐาน หรือเชิงกลอน.

มณี

หมายถึงน. แก้วหินมีค่าสีแดง ในจำพวกนพรัตน์ มักหมายถึงทับทิม. (ป., ส. มณิ).

ยกเก็จ

หมายถึงก. ทำเก็จให้ยื่นออกมาจากฝาผนัง กำแพง ฐาน หรือเชิงกลอน, คู่กับ ย่อเก็จ.

ย่อเก็จ

หมายถึงก. ทำเก็จให้ลึกเข้าไปในฝาผนัง กำแพง ฐาน หรือเชิงกลอน, คู่กับ ยกเก็จ.

อุลกมณี

หมายถึง[อุนละกะมะนี] น. อุกกาบาตที่นำมาเจียระไนทำเป็นเครื่องประดับ เชื่อว่าเป็นเครื่องรางอย่างหนึ่ง.

เนรกัณฐี

หมายถึง[เนระกันถี] น. แก้วมณีชนิดหนึ่ง.

ไพรำ

หมายถึงน. มณีอันมีค่า. (ทมิฬ ไพลำ ว่า เพชร).

มณีรัตน์

หมายถึงน. แก้วมณี. (ป. มณิรตน; ส. มณิรตฺน).

กระเปาะ

หมายถึงน. รูปนูนกลม, เรียกสิ่งที่มีสัณฐานคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า กระเปาะ เช่น กระเปาะไข่ กระเปาะดอกไม้; ฐานที่ฝังเพชรพลอยเป็นหัวแหวนหรือตุ้มหู; เก็จ (ดู เก็จ); (วิทยา) ส่วนของหลอดแก้วที่พองออก จะกลมหรือรีก็ตาม.

ทุ้ง

หมายถึงก. กระทุ้ง เช่น ชอบแต่ทุบถองทุ้งให้กุ้งกิน. (มณีพิชัย).

กรูม

หมายถึง[กฺรูม] ว. กรอม, คลุม, เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน. (มณีพิชัย).