ตัวกรองผลการค้นหา
เกื้อ,เกื้อกูล
หมายถึงก. อุดหนุน, เจือจาน, เอื้อเฟื้อ, เผื่อแผ่.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด เกื้อกูลสังคม
เฟื้อ
หมายถึงก. เกื้อกูล.
อุดหนุน
หมายถึงก. ช่วยเหลือ, เกื้อกูล.
อุดหนุนจุนเจือ
หมายถึงก. ช่วยเหลือเกื้อกูล.
โอบเอื้อ
หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เกื้อหนุน.
หิตประโยชน์
หมายถึง[หิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูล.
อนุกูล
หมายถึงก. เกื้อกูล, สงเคราะห์. (ป., ส.).
มโนนุกูล
หมายถึงว. ซึ่งเกื้อกูลใจ, ชูใจ. (ส.).
เอื้อเฟื้อ
หมายถึงก. อุดหนุน, เจือจาน, แสดงนํ้าใจดีต่อผู้อื่น, บางทีใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เอื้อเฟื้อเกื้อกูล เอื้อเฟื้อเกื้อหนุน.
หิตานุหิตประโยชน์
หมายถึง[หิตานุหิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูลน้อยใหญ่.
หิตพจน์,หิตวจนะ
หมายถึง[หิตะพด, หิตะวะจะนะ] น. คำที่เป็นประโยชน์เกื้อกูล.
หิต,หิต-
หมายถึง[หิด, หิตะ-] น. ความเกื้อกูล, ประโยชน์. (ป., ส.).
