ค้นเจอ 26 รายการ

เกียรติยศ

หมายถึง[เกียดติยด] น. เกียรติโดยฐานะตำแหน่งหน้าที่หรือชาติชั้นวรรณะ.

ประดาป

หมายถึงน. ความร้อน, ความร้อนใจ, ความร้อนรน; อำนาจ, ความเป็นใหญ่, เกียรติยศ. (ส. ปฺรตาป; ป. ปตาป).

โศลก

หมายถึง[สะโหฺลก] น. คำประพันธ์ในวรรณคดีสันสกฤต ๔ บาท เป็น ๑ บท ตามปรกติมีบาทละ ๘ พยางค์ เรียกว่า โศลกหนึ่ง เช่น กามโกฺรธวิยุกฺตานามฺ ยตีนำ ยตเจตสามฺ อภิโต พฺรหฺมนิรฺวาณมฺ วรฺตเต วิทิตาตฺมนามฺ ผู้บำเพ็ญพรต พรากจากกามและโกรธ ข่มใจได้ รู้แจ้งอาตมัน ย่อมมีนิพพาน คือพรหมโดยทั่วไป. (ศรีมัทภควัทคีตา), บทสรรเสริญยกย่อง; ชื่อเสียง, เกียรติยศ.

สิโลก

หมายถึงน. โศลก, บทสรรเสริญยกย่อง; ชื่อเสียง, เกียรติยศ. (ป.; ส. โศฺลก).

ชื่อเสียง

หมายถึงน. เกียรติยศ, ชื่อ ก็ว่า เช่น เสียชื่อ มีชื่อ.

มีชื่อ,มีชื่อเสียง

หมายถึงว. มีเกียรติยศชื่อเสียง.

ภูมิใจ

หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ.

อิสริยาภรณ์

หมายถึงน. ตราเครื่องประดับเกียรติยศ เรียกเป็นสามัญว่า เหรียญตรา.

ภาคภูมิใจ

หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ, เช่น เขาภาคภูมิใจในความสำเร็จ.

กิตติมศักดิ์

หมายถึง[-ติมะ-] ว. ยกย่องเพื่อเป็นเกียรติยศ เช่น ปริญญากิตติมศักดิ์ สมาชิกกิตติมศักดิ์.

อภิรุม

หมายถึงน. ฉัตรเครื่องสูงอย่างหนึ่ง ใช้ในกระบวนแห่ของหลวง หรือปักเป็นเครื่องประดับเกียรติยศ, โบราณเขียนเป็น อภิรม ก็มี.

เสื้อครุย

หมายถึงน. เสื้อชนิดหนึ่ง มีหลายแบบ ใช้สวมหรือคลุม เป็นเครื่องประกอบเกียรติยศหรือแสดงหน้าที่ในพิธีการหรือแสดงวิทยฐานะ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ