ตัวกรองผลการค้นหา
เกลี้ยงเกลา
หมายถึงว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา.
ลื่น
หมายถึงก. เคลื่อนที่ไปได้คล่องบนพื้นที่มีความฝืดน้อย เช่น เขาลื่นหกล้ม ลูกแก้วลื่นไปตามราง. ว. มีลักษณะทำให้เคลื่อนที่ไปได้คล่องบนพื้นที่มีความฝืดน้อย เช่น ถนนลื่น กระดานลื่น ทาน้ำมันเสียตัวลื่น, โดยปริยายหมายถึงบุคคลที่มีเล่ห์เหลี่ยมหรือกลเม็ดแพรวพราวจนจับไม่ติด.
ไม้ลื่น
หมายถึงน. กระดานที่ตั้งสูงทอดต่ำลงไปด้านหนึ่ง ให้เด็กเล่นโดยนั่งไถลตัวลง, กระดานลื่น ก็เรียก.
เกลากลึง
หมายถึงว. งามเกลี้ยงเกลา, กลึงเกลา ก็ว่า.
มลื่น
หมายถึง[มะลื่น] ก. มื่น, ลื่น.
กลึงเกลา
หมายถึงว. งามเกลี้ยงเกลา, เกลากลึง ก็ว่า.
มื่น
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ลื่น.
เฉลา
หมายถึง[ฉะเหฺลา] ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เพราพริ้ง.
สินิทธ์
หมายถึงว. สนิท, เกลี้ยงเกลา, อ่อนโยน, รักใคร่. (ป.; ส. สฺนิคฺธ).
ขัดเกลา
หมายถึงก. ทำให้เกลี้ยงเกลา, ทำให้เรียบร้อย, อบรมพรํ่าสอน, เช่น ขัดเกลานิสัย.
เสลา
หมายถึง[สะเหฺลา] ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เปลา, โปร่ง, เฉลา ก็ว่า.
ไถล
หมายถึง[ถะไหฺล] ก. ลื่นไปไม่ตรงทาง. ว. เชือนแช, ไม่ตรงไปตรงมา.