ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา นุช, รำคาญใจ, ขนิษฐ,ขนิษฐา, น้อง, ยา, หม่อง, น้อง ๆ, อะนะ,อะหนะ, อาเด๊ะ, อานะ
ฮ้อ
หมายถึง(ปาก) ว. ดี. (จ.).
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สุภาษิต หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
คู่คอง - ก้อง ห้วยไร่ | Ost.นาคี - แปลเพลง
ฮ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรตํ่า.
ง
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
เพรือง
หมายถึง[เพฺรือง] น. กระดึง.
จาระบี
หมายถึงน. นํ้ามันข้นเหนียวสำหรับหล่อลื่นและกันความสึกหรอของเครื่องจักรเป็นต้น, จระบี ก็ว่า. (ฮ. จรฺพี).
กระแซง
หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.
จะแคง
หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).
เหลือง
หมายถึง[เหฺลือง] น. พริกเหลือง. (ดู เดือยไก่).
ขรัวตา
หมายถึงน. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้า.
สรุง
หมายถึง[สุง] (กลอน) น. อำนาจ, เดช.
โดมไพร
หมายถึงน. แนวป่า. (ข. ฎงไพฺร).
เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์
หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.