ค้นเจอ 22,118 รายการ

ฮ้อ

หมายถึง(ปาก) ว. ดี. (จ.).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรตํ่า.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

เพรือง

หมายถึง[เพฺรือง] น. กระดึง.

จาระบี

หมายถึงน. นํ้ามันข้นเหนียวสำหรับหล่อลื่นและกันความสึกหรอของเครื่องจักรเป็นต้น, จระบี ก็ว่า. (ฮ. จรฺพี).

กระแซง

หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.

จะแคง

หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] น. พริกเหลือง. (ดู เดือยไก่).

ขรัวตา

หมายถึงน. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้า.

สรุง

หมายถึง[สุง] (กลอน) น. อำนาจ, เดช.

โดมไพร

หมายถึงน. แนวป่า. (ข. ฎงไพฺร).

เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์

หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ