ตัวกรองผลการค้นหา
ละมุนละไม
หมายถึงว. อ่อนนุ่มพอดี ๆ ไม่สวยและไม่แฉะ เช่น หุงข้าวได้ละมุนละไม ข้าวเหนียวมูนได้ละมุนละไม; เรียบร้อย, นุ่มนวล, เช่น เด็กคนนี้มีกิริยามารยาทละมุนละไม.
อ่อนโยน
หมายถึงว. มีกิริยาวาจานิ่มนวล.
นุ่มนวล
หมายถึงว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.
นิ่มนวล
หมายถึงว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, ไม่กระด้าง.
ละมุนละม่อม
หมายถึงว. อ่อนโยน, นิ่มนวล, เช่น เขามีกิริยาท่าทางละมุนละม่อม.
เสาวภาพ
หมายถึงว. สุภาพ, เรียบร้อย, อ่อนโยน, ประพฤติดี, ละมุนละม่อม.
สินิทธ์
หมายถึงว. สนิท, เกลี้ยงเกลา, อ่อนโยน, รักใคร่. (ป.; ส. สฺนิคฺธ).
สานตวะ
หมายถึง[-ตะวะ] น. การปลอบโยน, การเกลี้ยกล่อม; คำอ่อนโยนและไพเราะ. (ส.).
อ่อนหวาน
หมายถึงว. ไพเราะ, น่าฟัง, เช่น เขาเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน; งามละมุนละไม เช่น หน้าตาอ่อนหวาน.
มัททวะ
หมายถึงน. ความอ่อนโยน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม).
เอมอร
หมายถึง[-ออน] ว. งามอ่อนหวาน, โดยปริยายใช้เรียกหญิงสาวที่งามละมุนละไม.
มือเบา
หมายถึงว. อาการที่ใช้มือทำอะไรอย่างละมุนละไมหรือประณีตบรรจง, ตรงข้ามกับ มือหนัก.