ผลการค้นหา

กะปลกกะเปลี้ย

หมายถึง[-ปฺลก-เปฺลี้ย] ว. อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่แข็งแรง.

อ่อนเปลี้ย

หมายถึงว. เพลียมาก, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เพลียแรง เป็น อ่อนเปลี้ยเพลียแรง.

อ่อนเพลีย

หมายถึงว. มีแรงลดน้อยถอยลง, หย่อนกำลัง.

ท้อแท้

หมายถึงก. อ่อนเปลี้ยเพลียใจ.

อิดโรย

หมายถึงก. อ่อนเพลีย, ละเหี่ย.

โผเผ

หมายถึงว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.

ห่อแห่,ห้อแห้

หมายถึงว. มีอาการท้อแท้อ่อนเปลี้ย.

เหนื่อยอ่อน

หมายถึงก. รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลีย.

บักอาน

หมายถึง(ปาก) ว. อ่อนเปลี้ย, บอบชํ้า.

หอบ

หมายถึงก. หายใจถี่ด้วยความเหนื่อยหรืออ่อนเพลีย.

โรธร

หมายถึง[-ทอน] ว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.

ผงอบ

หมายถึง[ผะหฺงอบ] ว. อ่อนเพลียมาก, จวนจะสิ้นใจ.