ผลการค้นหา

อาหารว่าง

หมายถึงน. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย, ของว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องว่าง.

ของกิน

หมายถึงน. ของสำหรับกิน.

ของขบเคี้ยว

หมายถึงน. ของกินเล่นที่ไม่เจตนากินให้อิ่ม.

ลฆุโภชน์

หมายถึงน. เครื่องว่าง, อาหารว่าง. (ส.).

เป็นว่าเล่น

หมายถึงว. ง่าย, สะดวกสบาย, เช่น เขาใช้เงินเป็นว่าเล่น.

ไม่เล่นด้วย

หมายถึงก. ไม่ร่วมด้วย, ไม่เอาด้วย, เช่น เรื่องนี้ไม่เล่นด้วย.

เล่น

หมายถึงก. ทำเพื่อสนุกหรือผ่อนอารมณ์ เช่น เล่นเรือ เล่นดนตรี; แสดง เช่น เล่นโขน เล่นละคร เล่นงานเหมา; สาละวนหรือหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใด ๆ ด้วยความเพลิดเพลินเป็นต้น เช่น เล่นกล้วยไม้; สะสมของเก่าพร้อมทั้งศึกษาหาความเพลิดเพลินไปด้วย เช่น เล่นเครื่องลายคราม เล่นพระเครื่อง เล่นแสตมป์; พนัน เช่น เล่นม้า เล่นมวย; ร่วมด้วย, เอาด้วย, เช่น งานนี้ขอเล่นด้วยคน เรื่องคอขาดบาดตาย เขาคงไม่เล่นด้วย; (ปาก) ทำร้าย เช่น อวดดีนัก เล่นเสีย ๒ แผลเลย; กิน เช่น หิวมาก เลยเล่นข้าวเสีย ๓ จาน. ว. อาการที่ทำหรือพูดอย่างไม่เอาจริง เช่น กินเล่น พูดเล่น, เล่น ๆ ก็ว่า.

ของว่าง

หมายถึงน. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย, อาหารว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ว่า เครื่องว่าง.

เครื่องเซ่น

หมายถึงน. ของกินของไหว้ผี.

กับแกล้ม

หมายถึง[-แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, แกล้ม ก็ว่า.

ของเค็ม

หมายถึงน. ของกินที่หมักหรือดองด้วยเกลือ.

เล่นกล้าม

หมายถึงก. บริหารร่างกายเพื่อเพาะกล้ามเนื้อให้ใหญ่แข็งแรง.