ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อายุขัย, ขย,ขย-, ขัย, อนุ, อนุวัต, อายัต
วัต
หมายถึงน. วตะ, พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ. (ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).
อายุ
หมายถึงน. เวลาที่ดำรงชีวิตอยู่, เวลาชั่วชีวิต, ช่วงเวลานับตั้งแต่เกิดหรือมีมาจนถึงเวลาที่กล่าวถึง, ระยะเวลาที่กำหนดไว้ เช่น อายุใบอนุญาต ยานี้หมดอายุแล้ว, ระยะเวลาที่กำหนดรู้ความยั่งยืนของสิ่งนั้น ๆ เช่น อายุของหิน. (ป.; ส. อายุสฺ หรือ อายุษฺ เมื่อนำหน้าบางคำ, แต่เมื่อนำหน้าอักษรตํ่ากับตัว ห เปลี่ยน สฺ เป็น รฺ เช่น อายุรเวท, แต่ถ้าใช้อย่างบาลีก็ไม่ต้องมี ส หรือ ร).
อายุร,อายุร-,อายุษ
หมายถึง[อายุระ-, อายุด] น. อายุ. (ดู อายุ). (ส.).
ไอราวัต
หมายถึงน. ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ส. ไอราวต; ป. เอราวณ).
ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์
หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).
นวัตกรรม
หมายถึงน. สิ่งที่ทำขึ้นใหม่หรือแปลกจากเดิมซึ่งอาจจะเป็นความคิด วิธีการ หรืออุปกรณ์ เป็นต้น. (ป. นวต + ส. กรฺม; อ. innovation).
แก่แรด
หมายถึงว. จัดจ้านเกินอายุ, แก่เกินอายุ, แก่มาก.
อายุขัย
หมายถึงน. การสิ้นอายุ, ความตาย; อัตรากำหนดอายุจนสิ้นอายุ. (ป.; ส. อายุกฺษย).
วัยเด็ก
หมายถึงน. วัยที่อายุยังน้อย.
โค่ง
หมายถึงว. โตหรืออายุมากกว่าเพื่อน.
ทีฆายุ
หมายถึง(แบบ) ว. อายุยืน. (ป.).
ชั่ว
หมายถึงบ. ตลอด, สิ้น, เช่น ชั่วอายุ.