ค้นเจอ 8 รายการ

อับจน

หมายถึงว. ไม่มีทางไป; สิ้นคิด; ยากแค้น.

อับอาย

หมายถึงว. อายไม่กล้าสู้หน้า, ขายหน้า.

อับ

หมายถึงน. ตลับ.

อับเฉา

หมายถึงน. ของถ่วงเรือกันเรือโคลง มีหินและทรายเป็นต้น.

อับปาง

หมายถึงก. ล่ม, จม, แตก, (ใช้แก่เรือเดินทะเล).

อับสปอร์

หมายถึงน. โครงสร้างที่มีลักษณะคล้ายถุง ห่อหุ้มสปอร์ เป็นที่เกิดของสปอร์.

อับเฉา

หมายถึงว. ไม่สดชื่น, ไม่ชื่นบาน.

อับ

หมายถึงว. ไม่มีลมเข้าออก, ไม่โปร่ง, เช่น อากาศอับ, ไม่เคลื่อนไหว เช่น ลมอับ; ไม่มีตาไป (ใช้แก่หมากรุก); โง่ เช่น ปัญญาอับ; ถึงที่อับจน, ถึงคราวชะตาตก, เช่น ตกอับ; มัวหมอง เช่น อับเศร้าหมองศรี; มืด เช่น อับทิศ คือ มืดทุกทิศ; อาการที่นกเขาซึ่งเคยขันแล้วกลับไม่ขัน; ลักษณะของกลิ่นซึ่งเกิดจากสิ่งที่ไม่มีอากาศผ่าน เช่น เหม็นอับ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ