ตัวกรองผลการค้นหา
ล่อแหลม
หมายถึงว. หมิ่นเหม่, อยู่ในที่ใกล้อันตราย, เช่น แต่งตัวล่อแหลม พูดจาล่อแหลม ความประพฤติล่อแหลมต่อคุกตะราง.
อันตราย
หมายถึง[อันตะราย] น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).
หมิ่นเหม่
หมายถึงว. อาการที่เข้าไปหรืออยู่ในสถานที่หรือสถานการณ์ใกล้อันตรายหรือเสียหายเป็นต้น, ล่อแหลม.
ชีวันตราย
หมายถึงน. อันตรายต่อชีวิต, อันตรายถึงตาย. (ป., ส.).
ปากเหยี่ยวปากกา
หมายถึงน. ภัยอันตราย.
หนีเสือปะจระเข้
หมายถึง(สำ) ก. หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง.
โพยภัย
หมายถึงน. อันตราย, โพย ก็ว่า.
เผชิญภัย
หมายถึงก. เจออันตรายเฉพาะหน้า, กล้าเสี่ยงภัยโดยรู้ว่าจะมีอันตราย.
ปริปันถ์
หมายถึง[ปะริ-] น. อันตราย, อันตรายในทางเปลี่ยว. (ป., ส.).
รอดปากเหยี่ยวปากกา
หมายถึงก. พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด.
ถึงชีวิตันตราย
หมายถึงก. ประสบอันตรายถึงตาย.
นั่งซัง
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, ขึ้นซัง ก็ว่า.