ค้นเจอ 113 รายการ

อวด

หมายถึงก. สำแดงให้รู้เห็น เช่น อวดฤทธิ์อวดเดช, แสดงให้ปรากฏ เช่น อวดความสามารถ, นำออกให้ดูให้ชม เช่น เอาของมาอวด, ยกย่องต่อหน้าคน เช่น อวดว่าลูกตัวเก่ง, แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้น ทั้ง ๆ ที่มิได้มี เช่น อวดเก่ง อวดภูมิ.

อวดตัว

หมายถึงก. แสดงให้เห็นว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น.

โอ่

หมายถึงก. อวด, ชอบแต่งตัวอวด.

เสาบังอวด

หมายถึงน. เสาหินคู่หนึ่ง สลักลวดลายตั้งแนบกรอบเช็ดหน้า สำหรับประดับตกแต่ง ๒ ข้างประตูปราสาทหินให้ดูงดงาม และมีส่วนช่วยค้ำจุนทับหลังด้วย, เสานางแนบ ก็ว่า.

ผอวด

หมายถึง[ผะ-] ก. อวด.

ตีฝีปาก

หมายถึงก. อวดแสดงคารม.

วางอำนาจ

หมายถึงก. แสดงอำนาจ, อวดอำนาจ.

โอ่อวด

หมายถึงก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น.

โอ้อวด

หมายถึงก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น.

แผ่ตน

หมายถึงก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย.

บังอวจ

หมายถึง[-อวด] น. หน้าต่าง. (ข. บงฺอัวจ).

ประกวดประขัน

หมายถึงก. แข่งสู้อวดกัน เช่น แต่งตัวประกวดประขันกัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ