ตัวกรองผลการค้นหา
อบ
หมายถึงก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอนํ้าหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้; อากาศถ่ายเทไม่ได้.
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
ภาษาบาลี-สันกฤต
ที่มาของสำนวน สุภาษิต คำพังเพย หมวด ก
ร่ำ
หมายถึงก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.
เข้ากระโจม
หมายถึงก. เข้าไปอยู่ในผ้าที่ทำเป็นกระโจมเพื่ออบให้เหงื่อออก, เข้าไปอบควันยาในกระโจม.
วาสะ
หมายถึงน. การอบ; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
เครื่องร่ำ
หมายถึงน. สิ่งที่ใช้อบให้มีกลิ่นหอม เช่น กำยาน.
ก
หมายถึงพยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ลงรอย,ลงรอยกัน
หมายถึงก. เข้ากันได้.
ลี
หมายถึงก. ไป.
เป็นได้
หมายถึงก. อาจ.
ครอบคลุม
หมายถึงก. รวมไปถึง.
อวล
หมายถึง[อวน] ก. ฟุ้งด้วยกลิ่นหอม, มักใช้เข้าคู่กับคำ อบ เป็น อบอวล. (ข. ว่า เต็ม, แน่น, อึดอัด).
ยินยอมพร้อมใจ
หมายถึงก. เห็นด้วยร่วมกัน.