ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อนุชา
อนุ
หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม, เนือง ๆ เช่น อนุศาสน์ = สอนเนือง ๆ คือ พรํ่าสอน. (ป., ส.).
"อนุญาต" "ขออนุญาต" กับ "อนุญาติ" "ขออนุญาติ" คำไหนนะที่ถูกต้อง
อนุญาต ที่ไม่ใช่ อนุญาติ
อนุญาต หรือ อนุญาติ เขียนแบบไหน คำไหนถูก?
ภา
หมายถึงน. แสงสว่าง, รัศมี. (ป., ส.).
อนุตร,อนุตร-
หมายถึง[อะนุดตะระ-] ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. (ป., ส. อนุตฺตร).
อนุประโยค
หมายถึงน. ประโยคเล็กที่ทำหน้าที่แต่งมุขยประโยคให้ได้ความดีขึ้น แบ่งเป็น ๓ ชนิด คือ นามานุประโยค คุณานุประโยค และวิเศษณานุประโยค.
ภาชนีย,ภาชนีย-
หมายถึง[พาชะนียะ-] (แบบ) น. ของควรแจก, ของควรแบ่ง. ว. ควรแจก, ควรแบ่ง. (ป.).
ภาตระ
หมายถึง[พาตะระ] น. พี่ชายน้องชาย. (ส. ภฺราตฺฤ).
ภาว,ภาว-,ภาวะ
หมายถึง[พาวะ-] น. ความมี, ความเป็น, ความปรากฏ, เช่น ภาวะน้ำท่วม ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ. (ป., ส.).
อนุกาชาด
หมายถึง(โบ) น. อนุสมาชิกของสภากาชาด.
ภาสุระ
หมายถึงว. สว่าง, มีแสงพราวเช่นแก้ว. (ส.).
ประภา
หมายถึงน. แสง, แสงสว่าง, แสงไฟ. (ส. ปฺรภา; ป. ปภา).
อนุภาษ
หมายถึง[-พาด] ก. พรํ่ากล่าว, พรํ่าสอน. (ส.; ป. อนุภาส).
อนุศิษฏ์
หมายถึงก. สั่งสอน, ชี้แจง. (ส.; ป. อนุสิฏฺ).