ผลการค้นหา

ค้นเจอ 4,072 รายการ

ห่าง,ห่าง ๆ

หมายถึงว. ไกล เช่น ห่างหูห่างตา บ้านอยู่ห่างถนนมาก, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ห่างไกล; ไม่ชิด เช่น ญาติห่าง ๆ, ไม่ถี่ เช่น มีลูกห่าง.

ค้นหาในบทความ

มือห่างตีนห่าง

หมายถึง(สำ) ว. สุรุ่ยสุร่าย; เลินเล่อ, สะเพร่า, ไม่ระมัดระวัง.

แรมโรย

หมายถึงก. ห่างโหย.

ผาดเพ่ง

หมายถึงก. ดูห่าง ๆ, ดูเผิน ๆ.

มาตราส่วน

หมายถึงน. อัตราส่วนระหว่างระยะห่างในแผนที่หรือภาพเป็นต้น กับระยะห่างจริงหรือกับระยะห่างบนแผนที่หรือภาพอื่น.

บางตา

หมายถึงว. เห็นเป็นระยะห่าง ๆ กัน หรือหนาแน่นน้อยกว่าที่ควรเป็น.

แห

หมายถึง(วรรณ) ว. ใช้เข้าคู่กับคำ ห่าง เป็น ห่างแห หรือแหห่าง เช่น กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม. (เห่เรือ).

ประปราย

หมายถึงว. มีกระจายอยู่ห่าง ๆ เช่น ผมหงอกประปราย ผลไม้ติดประปราย, มีห่าง ๆ เป็นระยะ ๆ, เรี่ยราย, เล็กน้อย, เช่น ยิงกันประปราย.

ฉงาย

หมายถึง[ฉะหฺงาย] ว. ไกล, ห่าง. (ข.).

เนา

หมายถึงก. เย็บห่าง ๆ พอให้อยู่เป็นแนวเพื่อเย็บให้เรียบร้อยต่อไป.

ทุรกันดาร

หมายถึงว. ที่ไปมาลำบากมาก, ที่ห่างไกลความเจริญ.

ปลายอ้อปลายแขม

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ