ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สะพัก, ห่ม, ร่มผ้า, ร่ำ, ดาม, ล่มฟ้า, ริม, ต้ม, น้ำตับ, หม้า
ห่ม
หมายถึงก. ใช้ผ้าเป็นต้นคลุมหรือพันสิ่งใดสิ่งหนึ่งทั้งหมดหรือเพียงบางส่วน เช่น ห่มผ้า ห่มสไบ เอาผ้าไปห่มต้นโพธิ์.
ซ่าโบะ
หมายถึงน. ผ้าห่ม. (ช.).
หมายถึงก. ขย่ม เช่น เด็กห่มกิ่งพุทรา ห่มเสาเข็ม.
สะพัก
หมายถึงน. ผ้าห่มเฉียงบ่า ราชาศัพท์ใช้ว่า ผ้าทรงสะพัก. ก. ห่มผ้า, ห่มคลุม, เช่น สะพักพระถันปทุเมศ. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
ห่มคลุม
หมายถึงน.เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยปิดไหล่ทั้ง ๒ ข้าง.
ผวย
หมายถึงน. เรียกผ้าห่มนอนว่า ผ้าผวย.
พับเขียง
หมายถึงก. ห่มผ้าเฉียงบ่า.
ผ้าผ่อน
หมายถึงน. ผ้าทั่ว ๆ ไป, ผ้านุ่งผ้าห่ม.
คลุมบรรทม,คลุมประทม,คลุมผทม
หมายถึง(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
ผ้านวม
หมายถึงน. ผ้าห่มที่มีของอ่อนนุ่มเช่นสำลีอยู่ข้างในเพื่อให้ความอบอุ่น.
ผ้าขนหนู
หมายถึงน. ผ้าที่มีลักษณะเป็นขนขด ใช้ห่มหรือเช็ดตัวเป็นต้น.
ห่มดอง
หมายถึงน. เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยห่มเฉวียงบ่าและมีผ้ารัดอก.