ตัวกรองผลการค้นหา
กลัว
หมายถึง[กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้.
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
เกรงกลัว
หมายถึงก. กลัว.
หวาดกลัว
หมายถึงก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว.
หวั่นหวาด
หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.
หวาดหวั่น
หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า.
ภย,ภย-
หมายถึง[พะยะ-] (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).
กริ่งเกรง
หมายถึงก. ระแวงกลัวไป.
คร้ามเกรง
หมายถึงก. เกรงกลัว.
ขี้หดตดหาย
หมายถึง(ปาก) ว. ใช้เป็นสำนวนประกอบคำ กลัว ว่า กลัวจนขี้หดตดหาย หมายความว่า กลัวมาก.
หัวหด
หมายถึงก. กลัวมาก, ขยาด, เช่น ได้ยินแค่ชื่อก็หัวหดแล้ว. ว. ใช้ประกอบกับคำ กลัว ในความว่า กลัวจนหัวหด หมายความว่า กลัวมาก.
รู้หาญรู้ขลาด
หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.
ตีป่าให้เสือกลัว
หมายถึง(สำ) ก. ขู่ให้กลัว.