ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อีโลง, หัวแข็ง, หางแข็ง, ข้างเงิน, ฉากตั้ง, อีลอง, ฉากแข็ง, ปากแข็ง, หัวอ่อน, กระโดงแดง
หยก
หมายถึงน. หินแก้วมีลักษณะแข็งเป็นสีต่าง ๆ ใช้ทำเครื่องประดับและเครื่องใช้เป็นต้น ถือว่าเป็นของมีราคา.
หมายถึงก. ยกขึ้นลงค่อย ๆ ในคำว่า หยกเบ็ด.
สายหยก
หมายถึงน. เชือกผูกรั้งตรวนเพื่อให้นักโทษเดินสะดวกขึ้น เช่น มือถือสายหยกยกสะเทิน พลั้งเท้าก้าวเกินก็ล้มลง. (ขุนช้างขุนแผน).
หยก ๆ
หมายถึงว. เพิ่งทำมาเร็ว ๆ นี้, สด ๆ ร้อน ๆ, เช่น บอกอยู่หยก ๆ ไม่น่าลืมเลย มาถึงหยก ๆ โดนใช้งานเสียแล้ว.
แข็ง
หมายถึงว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้า เช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทำงานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง.
ยงโย่ยงหยก
หมายถึงก. กิริยาที่จะยืนก็ไม่ใช่จะนั่งก็ไม่เชิง.
กิ่งทองใบหยก
หมายถึง(สำ) ว. เหมาะสมกัน (ใช้แก่หญิงกับชายที่จะแต่งงานกัน).
มันแข็ง
หมายถึงน. มันของหมูที่ติดอยู่กับหนัง.
จุดแข็ง
หมายถึงน. จุดที่เข้มแข็ง, จุดที่ฝ่ายตรงข้ามจะเอาชนะได้ยาก, ตรงข้ามกับ จุดอ่อน.
เป๊ก
หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ แข็ง ว่า แข็งเป๊ก หมายความว่า แข็งมาก.
ฉากแข็ง
หมายถึงน. ฉากตั้ง.
ท้องแข็ง
หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.