ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขนน, หมอน, หมอนทอง, ทุเรียน
อิง
หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.
ขนน
หมายถึง[ขะหฺนน] น. หมอนอิง. (ข. ขฺนล่ ว่า หมอนอิง, ขอนที่ใช้เป็นหมอน).
หมอน
หมายถึง[หฺมอน] น. เครื่องสำหรับหนุนศีรษะหรือหนุนสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น, เรียกตามรูปทรงก็มี เช่น หมอนขวาน หมอนตะพาบ หมอนหน้าอิฐ, เรียกตามวัตถุประสงค์ที่ใช้สอยก็มี เช่น หมอนหนุนศีรษะ หมอนหนุนเท้า หมอนหนุนรางรถไฟ, เรียกตามวัตถุที่ใช้ทำก็มี เช่น หมอนไม้ หมอนอิฐ; เครื่องสำหรับอัดดินปืนในลำกล้องให้แน่น.
หมอนขวาน
หมายถึงน. หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายขวาน ใช้อิง.
ร่วมเรียงเคียงหมอน
หมายถึง(สำ) ก. อยู่กินกันฉันผัวเมีย, แต่งงานกัน.
หมอนวด
หมายถึงน. ผู้มีความชำนาญในการนวดเพื่อให้คลายจากความเจ็บปวดหรือเมื่อยขบ.
บังอิง
หมายถึงน. พนัก. ก. อิง, พิง.
พิง
หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
ฟีก
หมายถึง(โบ) ก. แฝง; อิง; หลีก.
พิมโพหนะ
หมายถึง[-หะนะ] (แบบ) น. หมอน. (ป.).
เสื่อผืนหมอนใบ
หมายถึงน. สำนวนที่เนื่องมาจากการที่คนจีนจากเมืองจีนเดินทางโดยเรือสำเภาเข้ามาทำมาหากินในเมืองไทย โดยไม่มีทรัพย์สมบัติหรือข้าวของติดตัวมานอกจากเสื่อกับหมอนเท่านั้นแล้วสามารถตั้งเนื้อตั้งตัวได้; โดยปริยายหมายถึงมีสมบัติติดตัวเพียงเล็กน้อย แต่มีวิริยอุตสาหะแล้วสามารถตั้งเนื้อตั้งตัวได้.
ประอรประเอียง
หมายถึงว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.