ค้นเจอ 342 รายการ

หน้าอก

หมายถึงน. ส่วนภายนอกของอก, นมของผู้หญิง, อก ก็ว่า.

ทรวง

หมายถึง[ซวง] น. อก, ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ อก เป็น ทรวงอก, โดยมากใช้ในบทกลอน, ที่ใช้เป็นสามัญก็มีบ้าง เช่น เย็นทรวง. (ข. ทฺรูง).

ฝีในท้อง

หมายถึงน. วัณโรคที่เกิดในทรวงอกหรือในช่องท้อง.

ปโยธรา

หมายถึงน. “ที่ทรงนํ้านมไว้” คือ ทรวงอกหรือนมหญิง. (ส.).

อก

หมายถึงว. หก, (โบ) เรียกลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า ลูกอก, คู่กับ ลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลูกลก.

อก

หมายถึงน. พวก, หมู่. (อนันตวิภาค).

อก

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว; เรียกเลื่อยที่มีไม้ยันกลางว่า เลื่อยอก, เรียกไม้อันกลางที่ยันเลื่อยให้ตึงว่า อกเลื่อย.

แน่นหน้าอก

หมายถึงว. มีอาการจุกเสียดบริเวณทรวงอกทำให้หายใจไม่สะดวก.

เสมหะ

หมายถึง[เสม-] น. เสลด, เมือกที่ออกจากลำคอ ทรวงอก และลำไส้. (ป.; ส. เศฺลษฺม).

ลูบอก

หมายถึงก. อาการที่แสดงความตระหนกตกใจหรือแปลกใจมากเป็นต้น เช่น พอรู้ว่าลูกสอบตกแม่ถึงกับลูบอก.

โล่งอก

หมายถึงก. รู้สึกปลอดโปร่งใจเพราะปลดเปลื้องภาระหนักได้แล้ว.

ประปราน

หมายถึงก. ข้อนอก, ตีอก, ร้องไห้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ