ค้นเจอ 8 รายการ

หงุดหงิด

หมายถึงว. มีอารมณ์เสียอยู่เสมอ ๆ เช่น เขาเป็นคนหงุดหงิดง่าย, มีอารมณ์เสียเพราะไม่ได้ดังใจหรือไม่เป็นไปตามกำหนดเป็นต้น.

หัวเสีย

หมายถึงว. หงุดหงิด, มีอารมณ์โกรธค้างอยู่.

เสียอารมณ์

หมายถึงก. หงุดหงิด เช่น รถติดมากเลยทำให้เสียอารมณ์.

โรคประสาท

หมายถึงน. โรคทางจิตใจที่มีความกังวลเป็นอาการสำคัญ คนไข้อาจมีอาการแสดงออกเป็นความกังวล เช่น กลุ้มใจ หงุดหงิด หรืออาจแสดงออกเป็นอาการทางกาย เช่น ใจสั่น เหงื่อออก เป็นลม กลัวที่สูง. (อ. neurosis).

โทสจริต

หมายถึง[โทสะจะหฺริด] น. ความประพฤติที่มีพื้นนิสัยหนักไปในทางใจร้อน หงุดหงิด โกรธง่าย, เป็นจริต ๑ ในจริต ๖ (ป.). จริต

ลมไม่ดี

หมายถึงก. ใจคอหงุดหงิดไม่เป็นปรกติ.

กินรังแตน

หมายถึง(สำ) ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ.

บาดทะจิต

หมายถึงน. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง มักกำเริบขึ้นเป็นครั้งคราว มีอาการหงุดหงิด จิตฟุ้งซ่าน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ