ผลการค้นหา

หกล้ม

หมายถึงก. ล้มลง, ทรุดตัวลงเพราะเสียการทรงตัว.

ผันแปร

หมายถึง[-แปฺร] ก. เปลี่ยนแปลงไป, กลับกลายไป, แปรผัน ก็ว่า.

กลิ้ง

หมายถึง[กฺลิ้ง] ก. อาการอย่างของกลมพลิกเลื่อนไปตามพื้น เช่น ซุงกลิ้ง ครกกลิ้ง ลูกหินกลิ้ง, ทำให้ของกลมพลิกเลื่อนไปตามพื้น เช่น กลิ้งครก กลิ้งซุง กลิ้งลูกหิน; โดยปริยายหมายความว่า คล่อง, ไม่มีติด, เช่น คนคนนี้กลิ้งได้รอบตัว. (โบ) น. ร่ม เช่น เมลืองมล่านกลิ้งเพรื้อม เพรอศพราย. (ยวนพ่าย). (มลายู giling ว่า กลิ้ง, คลึง, มวน).

คงตัว

หมายถึงว. ไม่ผันแปร.

หกโล่

หมายถึง[หกกะโล่] ก. หกกลิ้ง. (ต. โล่ ว่า กลิ้ง).

กลิ้งเป็นลูกมะนาว

หมายถึง(สำ) ว. หลบหลีกไปได้คล่องจนจับไม่ติด (มักใช้ในทางไม่ดี), กลมเป็นลูกมะนาว ก็ว่า.

จูบฝุ่น

หมายถึง(ปาก) ก. หกล้มหน้าควํ่า.

ตะครุบกบ

หมายถึงก. หกล้มเอามือเท้าพื้น.

เค้เก้

หมายถึง(ปาก) ว. ไม่เป็นท่า (ใช้แก่อาการหกล้มหรือนอนเป็นต้น) เช่น หกล้มเค้เก้ นอนเค้เก้.

ล้มกลิ้งล้มหงาย

หมายถึงก. ล้มแล้วกลิ้งพลิกไปพลิกมา เช่น ตกกระไดล้มกลิ้งล้มหงายลงมา.

ปริณาม

หมายถึง[ปะ-] น. การผันแปร, การเปลี่ยนแปลง, การย่อยไป. (ป.).

จ้ำเบ้า

หมายถึงว. อาการที่ก้นกระแทกพื้นลุกไม่ขึ้น เช่น หกล้มจํ้าเบ้า.