ค้นเจอ 335 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ชูกลิ่น, พู่กลิ่น, ผิดกลิ่น, ส่งกลิ่น

สูด

หมายถึงก. หายใจเข้าไปโดยแรง เช่น สูดลมหายใจ สูดอากาศ; เดินหมากรุกข้ามตาตรงไปโดยไม่เป็นไปตามกำหนดที่วางไว้ (ใช้เฉพาะเม็ดและขุน); ส่งให้สูง.

สูด

หมายถึงดู กระสูบ.

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.

ดม

หมายถึงก. ใช้จมูกสูดกลิ่น, สูดเอากลิ่น, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ดอม เป็น ดมดอม หรือ ดอมดม.

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. ชื่อพวงดอกไม้ร้อยมีรูปแบนประกอบด้วยอุบะ, ถ้าทำให้ผูกแขวนควํ่าลงมา เรียกว่า กลิ่นควํ่า, ถ้าทำให้ผูกแขวนตะแคง เรียกว่า กลิ่นตะแคง.

วิสูตร

หมายถึง[-สูด] (ราชา) น. ม่าน.

เหม็น

หมายถึงได้รับกลิ่นไม่ดี

ชื่นกลิ่น

หมายถึงก. ชื่นใจด้วยกลิ่น.

อบอวล

หมายถึงก. ตลบ, ฟุ้ง, (ใช้แก่กลิ่น). ว. มีกลิ่นตลบ, มีกลิ่นฟุ้ง.

หืน

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นนํ้ามันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ.

เหม็นเขียว

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นใบไม้สดบางชนิด.

โอ่

หมายถึงว. กลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นอาหารที่ใกล้จะบูด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ