ผลการค้นหา

สุม

หมายถึงก. วางทับซ้อน ๆ กันลงไปจนสูงเป็นกองอย่างไม่มีระเบียบ เช่น สุมหญ้า สุมฟาง สุมหนังสือไว้เต็มโต๊ะ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ความทุกข์สุมอก. (โบ) น. ต้นไม้ใหญ่ที่ขึ้นเป็นกลุ่มใหญ่ เช่น สุมม่วง คือ ป่าม่วง. (จารึกสุโขทัย).

สุมกระหม่อม

หมายถึงก. เอายาสมุนไพรพอกโปะไว้บนกระหม่อมเด็กเล็ก ๆ เพื่อแก้หวัดเป็นต้น, สุมหัว ก็ว่า.

สุมพล

หมายถึงก. ประชุมพล, รวมพล, ชุมนุมพล.

สุมไฟ

หมายถึงก. เอาฟืนหรือแกลบเป็นต้นทับลงบนกองไฟเพื่อให้ไฟติดกรุ่นอยู่เสมอ.

เมะ

หมายถึงก. เอาไปวางสุมไว้.

สุมควัน

หมายถึงก. สุมไฟให้เป็นควันเพื่อไล่ยุง, สุมไฟไล่ยุง ก็ว่า.

สุมยุง

หมายถึงก. สุมไฟไล่ยุง.

สะ

หมายถึงก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.

โกสุม

หมายถึงน. ดอกไม้. (ป. กุสุม; ส. เกาสุม).

อมทุกข์

หมายถึงว. มีความทุกข์สุมอยู่ เช่น หน้าตาอมทุกข์.

บุตรีตระสุม

หมายถึง[บุดตฺรีตฺระสุม] น. ต้นนางแย้ม. (ช.).

วสุมดี

หมายถึง[-สุมะ-] น. โลก, แผ่นดิน. (ป., ส. วสุมตี).