ผลการค้นหา

สิโรธร* *สิโรธร *สิโรธร*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 92 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา วิโรธ, พิโรธ, มี, สิโรดม,สิโรตม์, มรรค, จตุราริยสัจ, มรรคา, นิโรธ,นิโรธ-, มรรค-, โรธร

โรธร

หมายถึง[-ทอน] ว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.

สิ

หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ, ซิ หรือ ซี ก็ว่า.

สิต,สิต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. ขาว. (ป., ส.).

สิตะ

หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

สิกข์,สิข

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.

สิทธัตถะ

หมายถึงพระนามพระพุทธเจ้า

สิทธัตถะ

หมายถึงผู้ที่สำเร็จความมุ่งหมายแล้ว

สิตามัน

หมายถึงครุฑ, ผู้มีหน้าสีขาว

มาคสิร,มาคสิร-,มาคสิระ

หมายถึง[-คะสิระ] น. ชื่อดาวฤกษ์ที่ ๕; ชื่อเดือนที่ ๑ แห่งจันทรคติ, เดือนอ้าย ตกราวเดือนธันวาคม. (ป.).

สิญจ,สิญจ-,สิญจน์

หมายถึง[สินจะ-, สิน] ก. รดนํ้า; รดนํ้ามนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).

สิทธ,สิทธ-,สิทธ์

หมายถึง[สิดทะ-, สิด] น. ผู้สำเร็จ, ฤษีผู้สำเร็จ, เช่นที่พูดว่า นักสิทธ์. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด