ค้นเจอ 54 รายการ

สิกขากาม,สิกขากาม-

หมายถึง[-กามะ-] ว. ผู้ใคร่ต่อการศึกษา, ผู้นับถือข้อบัญญัติโดยเคร่งครัด, สิกขกาม ก็ว่า เช่น สิกขกามบุคคล หมายถึง บุคคลที่ใคร่ต่อการศึกษา. (ป.).

สิกขา

หมายถึงน. ข้อที่จะต้องศึกษา, ข้อที่จะต้องปฏิบัติ ได้แก่ ศีล เรียกว่า ศีลสิกขา สมาธิ เรียกว่า จิตสิกขา และปัญญา เรียกว่า ปัญญาสิกขา รวมเรียกว่า ไตรสิกขา; การศึกษา, การเล่าเรียน, เช่น ปริยัติสิกขา ปฏิบัติสิกขา. (ป.; ส. ศิกฺษา).

กาม,กาม-

หมายถึง[กามมะ-] น. ความใคร่, ความใคร่ทางเมถุน. (ป., ส.).

กามท,กามท-

หมายถึง[กามมะทะ-] ว. ผู้ให้ตามที่ปรารถนา เช่น หนึ่งโสดกามทราช จักประพาศยลราชี ตามวิถีแนวไม้ไพรระเรียง. (ม. คำหลวง หิมพานต์). (ป., ส.).

กามาทีนพ

หมายถึงน. โทษแห่งกาม. (ป. กาม + อาทีนว).

กามราค,กามราคะ

หมายถึง[กามมะราก, กามมะ-] น. ความกำหนัดในกาม. (ป., ส.).

กามวิตก

หมายถึงน. ความครุ่นคิดในกาม, ความคิดคำนึงในทางกาม. (ป.).

ไตรสิกขา

หมายถึงน. สิกขา ๓ คือ ศีล เรียกว่า สีลสิกขา สมาธิ เรียกว่า จิตสิกขา และปัญญา เรียกว่า ปัญญาสิกขา.

ฟองกาม

หมายถึงก. กำเริบกาม.

กามจาริน

หมายถึงครุฑ, ผู้ไปตามอำเภอใจ

กามาพจร,กามาวจร

หมายถึงว. ที่ยังข้องอยู่ในกาม, ที่ท่องเที่ยวอยู่ในกามภพ. (ป. กาม + อวจร).

กามกรีฑา

หมายถึงน. ชั้นเชิงในทางกาม. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ