ตัวกรองผลการค้นหา
ปศุสัตว์
หมายถึงน. สัตว์เลี้ยงใช้แรงงานเช่น ช้าง ม้า แพะ แกะ วัว ควาย
คำราชาศัพท์ หมวดสัตว์และเบ็ดเตล็ด
คำไวพจน์: สิงโต - คำไวพจน์ของ สิงโต พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
พาหนะ
หมายถึง[-หะนะ] น. เครื่องนำไป, เครื่องขับขี่, สัตว์สำหรับขี่บรรทุกหรือลากเข็นมีช้าง ม้า โค กระบือเป็นต้น เรียกว่า สัตว์พาหนะ, ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น เรียกว่า ยานพาหนะ. (ป., ส. วาหน).
ยานพาหนะ
หมายถึงน. ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น.
อาน
หมายถึงน. เครื่องรองนั่งบนหลังสัตว์พาหนะหรือยานพาหนะบางชนิด เช่น อานม้า อานรถจักรยาน.
กวาดต้อน
หมายถึงก. รวบรวมคนหรือสัตว์พาหนะเป็นต้น เอามาเป็นของตน.
ตั๋วรูปพรรณ
หมายถึง(กฎ) น. เอกสารแสดงตำหนิรูปพรรณสัตว์พาหนะ.
วิษณุรถ
หมายถึงครุฑ, เป็นพาหนะของพระวิษณุ
สัตวชาติ
หมายถึงน. สัตว์, หมู่สัตว์.
ประตัก
หมายถึงน. ไม้ที่ฝังเหล็กแหลมข้างปลายใช้แทงสัตว์พาหนะเช่นวัว.
ยาน
หมายถึงน. เครื่องนำไป, พาหนะต่าง ๆ เช่น รถ เกวียน เรือ, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาหนะ เป็น ยานพาหนะ. (ป., ส.).
จราจร
หมายถึง[จะราจอน] น. การที่ยวดยานพาหนะ คน หรือ สัตว์พาหนะเคลื่อนไปมาตามทาง, เรียกผู้มีหน้าที่เกี่ยวด้วยการนั้น; (กฎ) การใช้ทางของผู้ขับขี่ คนเดินเท้า หรือคนที่จูง ขี่ หรือไล่ต้อนสัตว์.
วาหนะ
หมายถึง[วาหะ-] น. พาหนะ. (ป., ส.).
