ตัวกรองผลการค้นหา
ไต่สวน
หมายถึงก. สอบสวนข้อเท็จจริงเพื่อวินิจฉัยว่าถูกต้องหรือไม่.
ใบไต่สวน
หมายถึง(กฎ) น. หนังสือแสดงการสอบสวนเพื่อออกโฉนดที่ดิน และหมายความรวมถึงใบนำด้วย.
สอบสวน
หมายถึง(กฎ) ก. รวบรวมพยานหลักฐานและดำเนินการอย่างอื่นซึ่งพนักงานสอบสวนได้ทำไปเกี่ยวกับความผิดที่กล่าวหา เพื่อที่จะทราบข้อเท็จจริงหรือพิสูจน์ความผิด และเพื่อจะเอาตัวผู้กระทำผิดมาฟ้องลงโทษ.
หมายขัง
หมายถึง(กฎ) น. หมายอาญาที่ศาลสั่งให้ขังผู้ต้องหาหรือจำเลยไว้ระหว่างสอบสวนไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณา.
สอบสวนทวนพยาน
หมายถึง(สำ) ก. สอบพยาน.
จารีตนครบาล
หมายถึงก. ไต่สวนพิจารณาคดีด้วยการทรมานจำเลย.
พิจยะ,พิจัย
หมายถึง[-จะยะ] น. การตรวจตรา, การไต่สวน. (ป., ส. วิจย).
ปิดสำนวน
หมายถึง(ปาก) ก. ยุติการสอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดี.
พนักงานสอบสวน
หมายถึง(กฎ) น. เจ้าพนักงานซึ่งกฎหมายให้มีอำนาจและหน้าที่ทำการสอบสวน.
ต่อปาก
หมายถึงก. เล่าสืบกันมา; พูดยันกันเพื่อสอบสวนฝ่ายผิดฝ่ายถูก.
วิมังสา
หมายถึงน. การสอบสวน, ความไตร่ตรอง, ความพิจารณา. (ป. วีมํสา; ส. มีมำสา).
ผู้ชำนาญการพิเศษ
หมายถึง(กฎ) น. ผู้มีความชำนาญพิเศษในการใด ๆ เช่น ในทางวิทยาศาสตร์ ศิลปะ ฝีมือ พาณิชยการ การแพทย์ หรือกฎหมายต่างประเทศ ซึ่งความเห็นของผู้นั้นอาจมีประโยชน์ในการวินิจฉัยคดีในการสอบสวน ไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณาคดีอาญาไม่ว่าผู้นั้นจะมีอาชีพในการนั้นหรือไม่ก็ตาม.