ค้นเจอ 103 รายการ

สว่างไสว

หมายถึง[สะหฺว่างสะไหฺว] ว. สว่างรุ่งเรืองทั่วไป เช่น บริเวณงานมีแสงไฟสว่างไสว, โดยปริยายหมายความว่า มีความสุข เช่น โลกนี้ช่างสว่างไสวเหลือเกิน เดี๋ยวนี้ฉันหมดหนี้สินแล้ว ชีวิตฉันจึงสว่างไสวขึ้น.

สว่าง

หมายถึง[สะหฺว่าง] ว. ระยะเวลาฟ้าสาง, ระยะเวลาเมื่อรุ่งอรุณ, เช่น สว่างแล้ว, กระจ่าง, มีแสงมาก, เช่น แสงไฟสว่าง แสงจันทร์สว่าง; แจ้ง, รู้แจ้ง, เช่น ปัญญาสว่าง; หายจากความหลงผิด เช่น หูตาสว่าง; โล่ง, ปลอดโปร่ง, เช่น สว่างอก สว่างใจ; หายง่วง ในคำว่า ตาสว่าง.

จ่าง

หมายถึงก. สว่าง.

หน้าสว่าง

หมายถึงน. หน้าอิ่มเอิบผ่องใสชวนดู, หน้าเปิด ก็ว่า.

รุ่งสว่าง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.

ตาสว่าง

หมายถึงน. ตามองเห็นชัดเจน เช่น พอหยอดยา ก็รู้สึกว่าตาสว่างขึ้น; ไม่ง่วงงัวเงีย, นอนต่อไม่หลับ, เช่น ตื่นขึ้นมากลางดึก เลยตาสว่าง นอนไม่หลับอีก; โดยปริยายหมายความว่า เข้าใจแล้วว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เดี๋ยวนี้เขาตาสว่างแล้วหลังจากที่หลงผิดมานาน.

พระลือ

หมายถึง(กลอน) ว. สว่าง.

เจิดจ้า

หมายถึงว. สว่างสุกใส.

ช่วง

หมายถึงว. สว่าง, รุ่งโรจน์.

จางปาง

หมายถึง(ปาก) ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง; อีสานว่า จ่างป่าง.

ก่อง

หมายถึงว. สุกใส, สว่าง, งาม.

ช่วงโชติ

หมายถึงก. สว่างรุ่งโรจน์, โชติช่วง ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ