ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สันถัต
ถ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
สน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา (Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (P. kesiya Royle ex Gordon) ในวงศ์ Pinaceae, ทั้ง ๒ ชนิดนี้ สนเขา ก็เรียก, พายัพเรียก จ๋วง; สนหางกระรอก (Dacrydium elatum Blume) ในวงศ์ Cupressaceae; สนฉำฉา หรือ สนญี่ปุ่น [Podocarpus macrophyllus (Thunb.) D. Don] ในวงศ์ Podocarpaceae; สนทราย หรือ สนสร้อย (Baeckea frutescens L.) ในวงศ์ Myrtaceae; สนทะเล (Casuarina equisetifolia J.R. et G. Forst.) ในวงศ์ Casuarinaceae.
หมายถึงก. ร้อยด้วยเชือกหรือด้ายเป็นต้น เช่น สนเข็ม สนตะพาย.
สัตถ,สัตถ-,สัตถ-
หมายถึง[สัดถะ-] (แบบ) น. คัมภีร์, ตำรา. (ป.; ส. ศาสฺตฺร).
หมายถึง(แบบ) น. อาวุธ, มีด, หอก. (ป.; ส. ศสฺตฺร).
หมายถึง(แบบ) น. เกวียน. (ป.; ส. สารฺถ).
คันถ,คันถ-
หมายถึง[คันถะ-] น. คัมภีร์. (ป.; ส. คฺรนฺถ).
กระสน,-กระสน
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเสือก เป็น กระเสือกกระสน.
ถนะ
หมายถึง(แบบ; กลอน) น. ถัน, เต้านม. (ป.).
สนน
หมายถึง[สะหฺนน] น. ถนน.
สนเข็ม
หมายถึงก. ร้อยด้ายหรือไหมเป็นต้นเข้าไปในรูเข็ม.
ถเมิน
หมายถึง[ถะเมิน] น. พวก, ทหาร, เหล่า, พรานป่า. (เทียบ ข. เถมิร ว่า ผู้เดิน).