ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สนอม, ส้อม, ถนอม, สัตม,สัตม-, ตอม
อม
หมายถึงก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (ปาก) เม้ม, ขมิบ, ยักเอาไว้.
สตกะ
หมายถึง[สะตะ-] น. หมวด ๑๐๐, จำนวนร้อย. (ป.).
สต,สต-,สตะ,สตะ
หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ป.; ส. ศต).
อมทุกข์
หมายถึงว. มีความทุกข์สุมอยู่ เช่น หน้าตาอมทุกข์.
อมต,อมต-,อมตะ
หมายถึง[อะมะตะ-, อะมะตะ] ว. ไม่ตาย เช่น อมตธรรม, เป็นที่นิยมยั่งยืน เช่น เพลงอมตะ. น. พระนิพพาน. (ป.; ส. อมฺฤต).
คริสตกาล
หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.
คริสตจักร
หมายถึงน. ประชาคมที่เชื่อและรับพระเยซูเป็นพระผู้ไถ่บาป แบ่งเป็น ๓ นิกายใหญ่ ได้แก่ โรมันคาทอลิก โปรเตสแตนต์ และออร์ทอดอกซ์.
อมพระมาพูด
หมายถึง(สำ) ใช้ในการพูดโดยอ้างพระหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาประกอบเป็นพยาน มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ต่อให้อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ.
บ้วนปาก
หมายถึงก. ล้างปากด้วยอาการที่อมนํ้าแล้วบ้วนออกมา.
ขากอม
หมายถึง[-กอม] ว. ขาโก่ง.
หวานอมขมกลืน
หมายถึง(สำ) ก. ตกอยู่ในฐานะที่จำต้องยอมรับ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอใจหรือไม่พอใจก็ตาม.
สนอม
หมายถึง[สะหฺนอม] ก. ถนอม.